Iedereen draagt wel eens of heel vaak een mooie ring. Deze kan gemaakt zijn van diverse materialen zoals zilver, goud, staal of andere materialen. Maar wat heeft nu gemaakt dat we ringen zijn gaan dragen?
Damesringen en herenringen, de voorloper van de welbekende handtekening
De oude Egyptenaren gebruikten ringen om iemands status weer te geven. Deze Egyptenaren droegen zegelringen van zilver of goud. De naam en positie van de drager stond op de zegel geschreven. Dit gebeurde in hiërogliefen. Deze zegel werd op documenten gedrukt om zo de afzender te bevestigen. Dit was de voorloper van de nu welbekende handtekening. Alleen Egyptenaren uit de hogere klasse droegen deze ringen. Alleen zij waren in een positie om gezaghebbende documenten op te stellen.
Ringen, van handtekening naar statussymbool
De Grieken namen het dragen van ringen, bedoeld om iemand status te geven, over uit Egypte. Zij droegen, in tegenstelling van de Egyptenaren, deze sieraden meer voor decoratieve doeleinden. Ringen waren voor de Romeinen echte statussymbolen. De Romeinen begonnen ringen ook te dragen tijdens verlovingen. Alleen leden van de hogere kringen mochten ringen van goud dragen. De ringen werden alleen in het openbaar gedragen. Binnen droeg men een ring van ijzer. De reden hiervoor was dat ze het kostbare sieraad niet zouden beschadigen tijdens het verrichten van huishoudelijke taken. Romeinen met een lagere status droegen permanent een ijzeren verlovings- of trouwring.
Meer mensen een ring
Deze strikte indeling speelde voornamelijk tijdens de eerste eeuwen van de Romeinse Republiek. Steeds meer Romeinen kregen toestemming om de kostbare gouden ringen te dragen. Door de steeds grotere invloed van het leger mochten ook ridders gouden ringen dragen. Steeds meer mensen kregen het voorrecht gouden ringen te dragen. Rond 200 na Christus mocht praktisch iedereen in het Romeinse rijk een gouden ring dragen, afgezien van de slaven. Lang niet iedereen kon zich deze sieraden veroorloven, maar het dragen door iedereen werd wel toegestaan.
Ringen in de middeleeuwen
In middeleeuws Europa waren zegelringen binnen de Katholieke kerk geliefkoosde statussymbolen. De hoogste kerkelijke gezagdragers (bisschoppen, kardinalen etc.) kregen voor hun ambt uitbundig gedecoreerde ringen. Als teken van nederigheid begroette men een bisschop door zijn ring te kussen, een praktijk die op de dag van vandaag voortleeft in de katholieke kerk. Ook de adel en rijke kooplieden gebruikten deze sieraden om hun rijkdom te benadrukken. Wie zich dergelijke extravagantie kon veroorloven, moest immers een zeer groot fortuin beschikken.
Opkomende middenklasse
Door de groeiende welvaart en opkomende middenklasse kwamen gouden ringen vanaf de negentiende eeuw voor steeds meer mensen binnen handbereik. Hierdoor verloren de ringen hun status. Tegenwoordig kan iedereen van de bevolking ringen kopen en dragen gemaakt van alle beschikbare metalen. Ongeacht hun sociale positie.
Het modebeeld bepaalt of er gouden of zilveren ringen gedragen dienen te worden. Zo is er een periode van het dragen van gouden ringen geweest. Momenteel is de trend het dragen van zilveren ringen. Uiteindelijk bepaal je zelf wat je mooi vindt om te dragen of niet. Eén ding staat vast, zilveren damesringen en zilveren herenringen zijn niet meer weg te denken uit het hedendaagse modebeeld.